ROCZNICE I WYDARZENIA

25 maja 1948 r. w więzieniu mokotowskim został zastrzelony rotmistrz Witold Pilecki, bohater walk o niepodległość Polski, uczestnik wojny polsko-bolszewickiej. We wrześniu 1940 r.  dobrowolnie dał się aresztować i wywieźć do KL Auschwitz, aby tam zorganizować ruch oporu i zebrać informacje na temat zbrodni niemieckich. W 1943 r. uciekł wraz z dwoma współwięźniami i ponownie przystąpił do konspiracji  Brał udział w Powstaniu Warszawskim. Po upadku zrywu dostał się do niemieckiej niewoli. Po wyzwoleniu wyjechał do II Korpusu Sił Zbrojnych we Włoszech. 

Pod koniec 1945 r. dotarł do Warszawy, by organizować ruch oporu przeciwko sowieckiej okupacji. Działał w organizacji „NIE”, a po jej rozwiązaniu w WiN. Witold Pilecki został zatrzymany przez funkcjonariuszy UB 8 maja 1947 r. Podczas śledztwa był torturowany. 15 marca 1948 r. wraz z innymi oskarżonymi został skazany na karę śmierci za "najcięższą zbrodnię stanu i zdradę narodu". Rotmistrz Witold Pilecki został zamordowany strzałem w tył głowy przez sierżanta Piotra Śmietańskiego. Ciało bohatera potajemnie pochowano w nieznanym miejscu, prawdopodobnie  na tzw. „Łączce” na Powązkach. We wrześniu 1990 r. Sąd Najwyższy uniewinnił rotmistrza i jego towarzyszy.